Brandon Lee zmarł w marcu 1993 r. w wieku zaledwie 28 lat — 17 dni później miał brać ślub. Przyczyną śmierci był postrzał, którego doznał na planie filmu "Kruk". Podczas kręcenia sceny, w której bohater odgrywany przez Lee miał być postrzelony przez wrogi gang, aktor został trafiony prawdziwym nabojem. Nic śmiesznego. Kwestia z filmu odsłonięta podczas promocji 34. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 2009 roku. Nic śmiesznego – polska tragikomedia filmowa z 1995 roku w reżyserii Marka Koterskiego, zrealizowana na podstawie własnego scenariusza. W 2019 roku film został poddany rekonstrukcji cyfrowej i dostępny jest na Praca na planie filmowym to zajęcie wymagające skupienia, powagi i dyscypliny. Zdarza się jednak, że i w takim środowisku rodzą się zabawne opowieści, które ukazują filmowców w nieco bardziej ludzkim świetle. Przyglądamy się najciekawszym i najpopularniejszym anegdotom z planów filmowych. Nie mamy pewności, czy wszystkie wydarzyły się naprawdę, czy są tylko przeinaczeniem "Nie ma słów, aby wyrazić mój szok i smutek w związku z tragicznym wydarzeniem, które pozbawiło życia Halynę Hutchins" – przekazał zaraz po wypadku Alec Baldwin, który 21 października na planie filmowym postrzelił śmiertelnie 42-letnią operatorkę i zranił reżysera filmu "Rust". Obecnie trwa śledztwo w tej sprawie. Magdalena Boczarska pół roku temu urodziła syna. Od tego czasu jej życie zmieniło się diametralnie [WIDEO] Fani rozpłynęli się z zachwytu! Magdalena Boczarska z okazji Dnia Matki pochwaliła się pierwszym zdjęciem z synkiem! „Cudnie!”. Magdalena Boczarska zabrała syna na plan zdjęciowy. Syn Magdaleny Boczarskiej na planie filmowym. Agencja Reutera podaje nowe szczegóły dotyczące tragedii na planie filmu "Rust", w wyniku której zginęła autorka zdjęć Halyna Hutchins – wiadomo, że straciła życie w wyniku Do tragicznych wydarzeń doszło na planie westernu “Rust”. Alec Baldwin śmiertelnie postrzelił operatorkę na planie filmowym. Wedle pierwszych ustaleń policji asystent reżysera, wręczył Baldwinowi rekwizyt, nie mając pojęcia, że są w nim prawdziwe naboje. Alec Baldwin śmiertelnie postrzelił na planie westernu „Rust” 42-letnią operatorkę Halynę Hutchins. Postrzelił Jeśli tak, to na pewno zainteresują Cię wspomnienia i rady osób, które postanowiły poświęcić swoje życie na pracę przy tworzeniu filmów. Jakie mają doświadczenia i co radzą początkującym filmowcom? Czytaj poprzednie artykuły z serii: PRACA NA PROFESJONALNYM PLANIE FILMOWYM – CZ. I: CZEGO SIĘ SPODZIEWAĆ I OD CZEGO ZACZĄĆ? Warto zaznaczyć że dzień zdjęciowy na planie jest długi i zwykle zaczyna się od godziny 7:30 i trwa często do godziny 18-19 dlatego warto zarezerwować sobie cały dzień do spędzenia z ekipą filmową ,po wstawieniu się na miejscu podpisujemy umowę o dzieło która zawiera stawkę jaką zarobimy za dzień zdjęciowy oraz określa naszą zgodę na przekazanie naszego wizerunku do Aktorzy mogą spędzać całe lata na planie z innymi członkami obsady i ekipy filmowej, więc nic dziwnego, że od czasu do czasu kiełkuje tam przyjaźń. Choć nam, widzom, dane jest dopiero zobaczyć skończone dzieło, czasami aktorzy uchylają rąbka tajemnicy na temat samego procesu jego powstawania. Jesteśmy zdziwieni, słysząc historie, które aktorzy i członkowie ekip filmowych Dm7R. Praca na planie filmowym to zajęcie wymagające skupienia, powagi i dyscypliny. Zdarza się jednak, że i w takim środowisku rodzą się zabawne opowieści, które ukazują filmowców w nieco bardziej ludzkim świetle. Przyglądamy się najciekawszym i najpopularniejszym anegdotom z planów filmowych. Nie mamy pewności, czy wszystkie wydarzyły się naprawdę, czy są tylko przeinaczeniem faktów, a może w ogóle zostały sfabrykowane. Ale, jak mawiają niektórzy: nawet jeśli to kłamstwo – to nieźle wymyślone!Wujek Alfred, mistrz ciętej ripostyNajmocniej przepraszam, czy mógłbym panią zamordować?Nie ulega wątpliwości, że Alfred Hitchcock był jednym z największych reżyserów w historii kina. Zdefiniował gatunek dreszczowca, podniósł suspens do rangi najwyższej sztuki, wywarł wpływ na niezliczoną rzeszę filmowców, a w szczytowym momencie życia ważył prawie 140 kilogramów przy wzroście 170 cm. Tak, zdecydowanie był wielki. Artysta o takim statusie mógł pozwolić sobie na bycie sobą w każdej sytuacji. Słynął z ciętego języka i doskonałych ripost. Przypisuje mu się jeden z najsłynniejszych komentarzy, jaki aktorka usłyszała od reżysera. Na planie jednego z filmów artystka miała wciąż pytać Hitcha, czy aby na pewno operator filmuje jej lepszy profil. W końcu Alfred odpowiedział: „Jak mógłby filmować twój najlepszy profil, skoro na nim siedzisz?”. Twórca Psychozy i Ptaków spowodował traumy nie tylko u swoich widzów, którzy po dziś dzień odczuwają lęk przed prysznicami i ptakami. Przypisuje mu się słowa (które miał wypowiedzieć podczas wywiadu przeprowadzanego przez François Truffauta), że wszyscy aktorzy są bydłem. Miał później naprostować swoją wypowiedź i stwierdzić: „Wcale nie powiedziałem, że aktorzy są bydłem. Powiedziałem tylko, że powinno się ich traktować jak bydło”. No cóż… różnica znacząca!Dzień dobry, cześć i czołem! Pytacie, skąd się wziąłem?– Czy tak wygląda Francisco Rabal?! – Rabal, Rey, Rabal, Rey, co za różnica…Podobne wpisyPodczas preprodukcji Francuskiego łącznika William Friedkin poszukiwał odtwórcy tytułowej roli wśród europejskich aktorów. Prawdziwy przestępca, opisany w faktograficznej powieści kryminalnej Robina Moore’a, miał być człowiekiem o eleganckiej aparycji, zupełnie nieprzypominającym stereotypowego przemytnika narkotyków. Friedkin obejrzał właśnie Viridianę Luisa Buñuela i uznał, że znalazł swojego łącznika. Przekazał reżyserowi obsady, że potrzebuje aktora, który zagrał główną rolę męską we wspomnianym filmie. Nie padło jednak żadne nazwisko, bo Friedkin go nie zapamiętał. Asystent zorganizował kontrakt i sprowadził na plan Fernando Reya. Wielkie musiało być zdziwienie reżysera, kiedy zobaczył na planie aktora, owszem, z Viridiany – ale nie tego. Chodziło mu bowiem o innego wykonawcę, który zagrał w filmie Buñuela: Francisco Rabala… Kiedy okazało się, że Rabal nie zna ani francuskiego, ani angielskiego, zdecydowano się pozostać przy Reyu. Rabal i Friedkin spotkali się na planie kilka lat później, podczas realizacji Ceny śmierć i życieCienka linia między miłością i nienawiściąWerner Herzog i Klaus Kinski stworzyli razem pięć filmów, dzięki którym zapisali się w historii kina jako jeden z najwybitniejszych duetów reżysersko-aktorskich w historii. Ich wspólna praca jest podstawą wielu legend – obaj mieli silne charaktery, olbrzymie talenty i niestandardowe podejście do rzemiosła. Oprócz tego Kinski był niezrównoważonym furiatem i tyranem. Jego osobowość mocno dała się we znaki skromnej ekipie już przy okazji kręcenia Aguirre. Kinski miał wtedy grozić Herzogowi śmiercią. Jednak do najdziwniejszego wydarzenia, które doskonale opisuje, jakim człowiekiem był aktor, doszło dekadę później, podczas kręcenia Fitzcarraldo. W filmie brało udział wielu statystów – w tym dziesiątki lokalnych, peruwiańskich, Indian. Będąc świadkami licznych wybuchów agresji Kinskiego, mieli wysłać do Herzoga kilku swoich przedstawicieli, którzy zaproponowali reżyserowi, że zabiją aktora. Herzog na propozycję nie przystał, ale później opisał swojego wroga-przyjaciela słowami: “Kinski nie był aktorem. Nienawidził tego zawodu. Ale był jedynym geniuszem, jakiego spotkałem”. Reżyser Osobę reżysera cieżko jest jednoznacznie zdefiniować. Można go określać wielorako: artysta, twórca, dyrygent. Reżyser to przede wszystkim główny realizator filmu. Od niego zależy ostateczny kształt obrazu, jego kreacja i forma. Reżyser ma za zadanie poprowadzić ekipę filmową, w tym aktorów, by uzyskać zaplanowaną przez siebie wizję produkcji. Reżyser filmowy kieruje pracami całego zespołu realizacyjnego. Współpracuje z producentem danego projektu, aby doprowadzić go do najlepszej formy zarówno w postaci gotowego filmu, jak i ekonomicznie wydajnego produktu. Reżyseria, która stoi na wysokim poziomie, to podstawowy wyznacznik dobrego kina. Reżyser musi być prawdziwie wszechstronnym człowiekiem. Z jednej strony musi być bardzo dobrze wykształcony, znać kanony kultury, mieć wiedzę z zakresu filmu, czy muzyki, ale też musi radzić sobie z kwestiami finansowymi. Ważnymi jego cechami są dobrze rozwinięta wrażliwość, w tym również estetyczna, zdolność obserwacji otoczenia i ludzi. Do tego wszystkiego reżyser musi mieć zmysł organizacyjny, który pozwoli mu zapanować nad pracą całej ekipy filmowej. Dla kogo przeznaczony jest ten zawód? Reżyser może drzemać w każdym, kogo pasja do kina i ciekawe postrzeganie rzeczywistości pchają ku przekazywaniu swoich myśli właśnie za pomocą filmu. Producent Producent to osoba, którą możemy nazwać kinowym inwestorem. Produkcja filmowa jest związana bowiem z wkładem finansowym w powstawanie każdego projektu, który ma się pojawić na wielkim, małym, a także najmniejszym ekranie. Rolą producenta jest też zapewnianie wszelkich środków materialnych, bez których nie może się obyć reżyser i ekipa filmowa w pracy nad filmem. W imieniu producenta na planie filmowym pracuje kierownik produkcji, który zapewnia wszelkie środki materialne potrzebne w bieżącej realizacji projektu filmowego. Dawniej producent filmowy bywał w Polsce utożsamiany z kierownikiem produkcji, jednak dziś są to, podobnie jak na świecie, rozgraniczane zawody. Kierownik produkcji zajmuje się organizacją produkcji filmowej w trakcie powstawania danego obrazu, zarządzając sprzętem i rekwizytami, technikami i zapewniając wszystko, co jest niezbędne do pracy ekipy filmowej – łącznie z cateringiem czy hotelami. Kierownik produkcji jest obecny na planie filmowym jako przedstawiciel producenta. Producent może być zaangażowany w twórczą pracę nad filmem – w zależności od ustaleń pomiędzy nim a reżyserem. Producent jest jednak tą osobą, do której finalnie trafiają nagrody, które film dostaje jako całokształt. Operator obrazu Operator filmowy, a właściwie autor zdjęć, to drugi, obok reżysera, główny realizator filmu. Odpowiada za obraz, czyli zarówno techniczny, jak i artystyczny wygląd produkcji kinowej. To dzięki jego współpracy z reżyserem powstaje koncepcja wizualna i stylistyczna, w jakich zostanie nakręcony film. Można powiedzieć, że autor zdjęć staje się oczami reżysera. Opracowuje sposób realizacji filmu – poszczególnych scen i sekwencji. Właśnie dlatego musi koniecznie znać zasady kompozycji obrazu, oświetlania filmowego i prowadzenia kamery. Dodatkowo, autor zdjęć koniecznie musi wiedzieć, jaki efekt uzyska prowadząc kamerę w konkretny sposób – w zależności od kąta ujęcia oraz rodzaju zastosowanego planu. Często myli się pojęcia autor zdjęć i operator kamery. Różni ich hierarchia – operator kamery jest nadzorowany przez autora zdjęć, tak samo jak cała ekipa zdjęciowa, wliczając w to oświetlaczy, wózkarzy czy fotosistów. Autor zdjęć może jednak pracować na planie jako operator kamery. Montażysta Montażysta to prawdziwa szara eminencja filmu. Nie widać go nigdy w blasku reflektorów, jednak od niego zależy to, w jakiej formie stworzone przez ekipę filmową dzieło trafi na ekrany. Montażysta filmowy zajmuje się połączeniem kolejnych scen w całość, więc w zasadzie domyka pracę realizatorów filmowych. Montowanie filmu odbywa się przy ścisłej współpracy montażysty z reżyserem. Ich współdziałanie jest konieczne, aby montaż oddał zamierzenia artystyczne reżysera i autora zdjęć oraz aby przekazywana myśl scenariuszowa była w pełni zrozumiała. Dawniej montaż polegał na fizycznym połączeniu ze sobą taśm filmowych. Teraz, w dobie zapisu cyfrowego, całość pracy montażysty filmowego odbywa się przy komputerze. Polega ona na wirtualnym połączeniu ze sobą ujęć, zsynchronizowaniu z nimi dźwięku, przygotowanie napisów i połączeniu tych elementów w całość, którą zobaczy widz. Kolorysta Co, poza muzyką, najbardziej wpływa na budowanie nastroju w filmie? Odpowiedź brzmi: kolor. Profesjonalną korekcją barwną obrazu w postprodukcji filmowej zajmuje się kolorysta. Color grading, bo tak brzmi angielski odpowiednik nazwy tego etapu postprodukcji, można podzielić na dwa obszary. Z jednej strony polega on na ujednoliceniu ujęć – palety barw i ich nasycenia. Dzięki temu zabiegowi można poprawić i wyrównać obraz, który został nagrany w różnych warunkach lub przy różnych ustawieniach kamery. Z drugiej strony korekcja barwna obrazu pozwala na zmianę kolorystyki filmu, dzięki czemu nadaje się mu odpowiedni look. Zimne, ciemne barwy dają wrażenie niepokoju, podkreślają nastrój grozy czy smutku. Ciepły, pomarańczowy filtr pozwala na uzyskanie zarówno efektu retro, jak i na nadanie zmysłowego looku, w którym dominują pozytywne, subtelne emocje. Jak widać, praca kolorysty daje ostateczny wygląd filmowi i decyduje o jego nastroju. Scenarzysta Praca scenarzysty, obok pracy reżysera, jest podstawą dobrego filmu i form telewizyjnych. Jaki jest przepis na bycie najlepszym w pisaniu scenariuszy? Praktyka, praktyka i jeszcze raz praktyka. W przypadku pracy scenarzysty filmowego, wyjątkowo ważną kwestią jest warsztat. Zdobywa się go przede wszystkim przez ciągłe pisanie i rozbudowywanie doświadczenia. Dodatkowo, aby wiedzieć, jak napisać scenariusz filmowy, scenarzysta musi poznać teorię związaną ze scenariopisarstwem. Mowa tu o budowaniu sylwetek postaci, prowadzeniu narracji, umieszczaniu punktów zwrotnych, konstrukcji 3 aktów. Wszystkie te elementy składają się na storytelling. Dobry scenarzysta filmowy musi posiadać jeszcze jedną, być może kluczową dla swojej pracy umiejętność. Nic nie wpływa na jego scenariusze tak, jak zdolność do krytycznej oceny swoich pomysłów. Scenarzysta filmowy, chcąc uzyskać biegłość w pisaniu scenariuszy, musi potrafić odwoływać się do różnorodnych elementów kultur z całego świata, znać realia polityczne, a także umieć obserwować relacje między ludźmi. Najlepsze filmy opowiadają przecież historie, w których nie widać śladów fałszu i są kreacją realnej rzeczywistości. Dlatego też oczytanie i szeroka wiedza są ogromną zaletą dla każdego, kto chce zawodowo zajmować się scenariopisarstwem. Scenograf Bardzo ważną częścią każdej filmowej historii jest przestrzeń, w której rozgrywają się wydarzenia opowiadane przez reżysera i operatora. Za tę część produkcji odpowiada scenograf. Poza dość oczywistą współpracą pomiędzy reżyserem a scenografem, niezwykle istotnymi są współdziałanie z operatorem, kostiumografem, rekwizytorem i z charakteryzatorem. Kooperacja tych członków ekipy filmowej pozwala stworzyć realia, w których rozgrywają się wydarzenia w filmie. Scenograf ma za zadanie odwzorować wizualnie przestrzeń opisaną w scenariuszu, artystyczną wizję reżysera i operatora obrazu. Opowiada historię za pomocą wnętrz, w sposób dzięki pracy scenografa uzyskuje odpowiedni nastój w filmie. Łączy on bowiem barwy i struktury, dzięki czemu buduje przestrzeń, w której poruszają się aktorzy. Od scenografa zależy również, w konsultacji z reżyserem lub producentem filmowym, wybór lokacji, których powstają zdjęcia, czyli tzw. obiektów zdjęciowych. Aktor filmowy Aktorstwo ma nieodmiennie od lat ogromną zaletę: pozwala na bycie kimś innym, przechodzenie wielu dróg życiowych w ramach realizowania swojej własnej. Jako że często aktorzy muszą dość płynnie przechodzić z roli do roli, zwłaszcza jeśli realizują wiele projektów w tym samym czasie, niezwykle ważna w ich zawodzie jest plastyczność ciał i twarzy, a także umiejętność wychodzenia z roli i odcinania się od poszczególnych postaci. Aby aktor mógł odpowiednio wykreować bohatera, musi być dobrze poprowadzony przez reżysera. Wtedy może najbardziej trafnie oddać zamierzone emocje, psychikę i charakter osoby, w którą ma się wcielić. U aktorów ogromnie ceni się wszechstronność. Umiejętności takie jak śpiew, interpretacja tekstu, improwizacja czy emisja głosu zdobywane są przez nich na studiach lub kursach aktorskich. Ważne jednak są naturalne predyspozycje osoby, która chce być artystą, takie jak kreatywność, determinacja i wrażliwość. Połączenie wszystkich tych elementów pozwala na tworzenie postaci filmowych, które na zawsze zapisują się w kanonach kultury. Cechą charakterystyczną aktora filmowego jest techniczna znajomość pracy na planie, współdziałania z kamerą i światłem. Ważna jest też dla niego duża wytrzymałość fizyczna i umiejętność pracy nad ujęciami, które nie są realizowane chronologiczne. Realizator dźwięku Każdy film, tak samo jak produkcja telewizyjna, jest realizowany dwutorowo. Z jednej strony powstaje obraz, za który odpowiedzialne są tacy członkowie ekipy filmowej, jak autor zdjęć, operator kamery czy oświetlacza. Równolegle powstaje też dźwięk, za który odpowiedzialny jest operator dźwięku, potocznie nazywany dźwiękowcem. Operator dźwięku jest odpowiedzialny za całość powstania ścieżki dźwiękowej filmu. Jest on w pierwszej fazie swojej pracy osobą, która nadzoruje proces nagrywania dźwięku na planie filmowym. Zarządza pionem dźwiękowym, w skład którego wchodzą mikrofoniarz, technik dźwięku czy asystent. W fazie montażu filmu nadzoruje on prace montażystów i techników dźwięku, którzy zajmują się zgraniem, montowaniem i obróbką techniczną dźwięku. Dodatkowo, w ramach swojej pracy, operator dźwięku pracuje z kompozytorem i muzykami, którzy to zajmują się przygotowaniem muzyki do filmu. W nowoczesnych, wysokobudżetowych produkcjach, system opracowywania dźwięku jest znacznie bardziej rozbudowany. Nagraniem efektów dźwiękowych na planie zajmuje się realizator dźwięku wraz z mikrofoniarzem. Nad postprodukcją czuwa reżyser dźwięku (sound designer),dokonując ostatecznego zgrania ścieżki dźwiękowej. Składa się ona z kilkunastu elementów, kompozycji muzyki, opracowań muzycznych, efektów dźwiękowych synchronicznych i niesynchronicznych, dialogów, postsynchronów i innych. Wszystkie te części wykonują przedstawiciele poszczególnych zawodów dźwiękowych. Oświetlacz Na planie filmowym pion oświetleniowy podlega Mistrzowi oświetlenia, którego nazywamy też głównym oświetlaczem lub gafferem. Na czym polega praca jego i całego zespołu? Waz z autorem zdjęć oświetlacz współtworzy obraz w filmie. Tworzy warunki do nakręcenia poszczególnych scen, poprzez odpowiednie ustawianie lamp i sprzętu oświetleniowego. Oświetlacz filmowy odpowiada za podłączanie sprzętu oświetleniowego, a także za bezpieczeństwo związane z przyłączeniem lamp do źródeł prądu. W przypadku jego pracy niezwykle ważną jest znajomość zasad BHP i ciągłe ich przestrzeganie. Dzięki konstrukcji światła w scenie reżyser wraz z autorem zdjęć mają szansę na uzyskanie odpowiedniego wyrazu emocjonalnego i nastroju danej sceny czy sekwencji. Nastrojowa intymność półmroku czy całkowite rozświetlenie wiosennego poranka to właśnie efekty uzyskiwane dzięki mistrzowi oświetlenia i pracującym z nim oświetlaczom. Światło w produkcji filmowej sprawia, że zyskuje on niepowtarzalny klimat, który od pierwszych scen wprowadza widza do wyjątkowego świata przedstawionego w filmie. Więcej zawodów filmowych znajdziesz na stronie KIPA Lubisz planować? My też. Bo doskonale wiemy, że żaden (dobry!) film nie powstanie bez odpowiednio zorganizowanego miejsca pracy, jakim jest plan filmowy. Mamy od tego właściwych ludzi, którzy w tym przypadku są niezbędnym ogniwem. Organizacja planu filmowego dla całej ekipy, która będzie kręcić film, rozpoczyna się na dobre zaraz po tym, gdy już ostatecznie zaakceptujemy budżet, napiszemy scenariusz, narysujemy storyboard i dopniemy produkcję. Wtedy przechodzimy do właściwej części logistycznej, w trakcie której dobrze jest wiedzieć kto (i w jakim zakresie) rozdaje karty. Kierownik produkcji Inaczej wszechogarniacz. To właśnie on (lub ona) nadzoruje całą produkcję filmu oraz dba o to, aby wszyscy zaangażowani w jego powstanie, w dniu zdjęć byli obecni i dokładnie wiedzieli, co mają robić. Kierownik produkcji ma zatem na swojej głowie: lokację filmu, aktorów, kontrolę wydatków i całą ekipę filmową. Słowem – wszechogarnia plan filmowy. Kierownik planu filmowwego Prawa ręka kierownika produkcji. Na planie odpowiada za dobrą organizację zdjęć filmowych. Pilnuje ustalonych wcześniej ram czasowych, koordynuje pracę całej ekipy filmowej i, jeśli zachodzi taka potrzeba, stawia wszystkich do pionu. Reżyser Jest dyrygentem całej filmowej orkiestry i, zaraz obok klienta, najważniejszą osobą na planie. Łatwo go rozpoznać, bo (dla dobra efektu końcowego), często dyryguje ludźmi mówiąc im co mają robić. To właśnie ostateczna wizja reżysera jest realizowana podczas zdjęć. Istnieją jeszcze dwie funkcje powiązane z tym stanowiskiem: II reżyser (prawa ręka reżysera) oraz asystent reżysera (odpowiedzialny za przygotowanie drugiego planu). Operator, inaczej autor zdjęć Kiedy reżyser wie już co, i w jaki sposób, chce dokładnie zrealizować – do akcji wkracza operator. To on realizuje koncepcję reżysera zajmując się ustawieniem kadru, kamery i doborem odpowiedniego (najlepszego!) oświetlenia pod dane ujęcie. W przypadku większych planów zdjęciowych towarzyszą mu również pomocnicy asystent kamery, wózkarz (odpowiedzialny za ruch po szynach wózka, w którym znajduje się operator wraz z kamerą), ostrzyciel (dba o utrzymanie ostrości obrazu), oświetlacz (inaczej oświetleniowiec) i szwenkier (operator obrazu). Tak zgrany zespół znacznie usprawnia pracę na planie. Reżop Chyba jedno z bardziej tajemniczych słów związanych z planem filmowym. A jego wyjaśnienie jest banalnie proste. Reżop to nikt inny, jak reżyser i operator w jednym czyli reżyser z kamerą lub reżyserujący operator. To tak się da, zapytasz? Jasne! Obie funkcje można bez problemu ze sobą połączyć. Wszystko zależy tylko i wyłącznie od konkretnego projektu. Oświetleniowiec inaczej oświetlacz Plan filmowy wymaga odpowiedniego oświetlenie. O jego odpowiednie ustawienia, zgodne z dyspozycjami autora zdjęć, dba właśnie oświetleniowiec. Charakteryzator Jego (choć częściej jej) zadaniem jest dbanie o wygląd (w tym również odpowiedni make-up) osób występujących w filmie. Począwszy od prostego matowienia skóry czy malowania twarzy, poprzez większe wyzwania np. postarzanie aktorów, dodawanie lub odejmowanie im kilogramów, a skończywszy na odlewaniu głów zombie oraz tworzeniu filmowych ran, cięć i skaleczeń. Scenograf Autor oprawy plastycznej filmu. To on znajduje odpowiednie rekwizyty i dekoracje oraz opracowuje scenografię pod konkretną koncepcję. Troszczy się także o to, by wybrana lokacja zamieniła się dokładnie w takie miejsce, jakie wymyślił sobie reżyser. To na jego głowie są wszystkie filmowe przebieranki. W zależności od potrzeb przygotowuje różne warianty ubrań lub konkretne kostiumy dla aktorów i statystów. Dyżurny planu filmowego Inaczej złota rączka. Dba o porządek, kiedy trzeba coś przykręci, ustawi, pomoże przy montażu scenografii lub przenoszeniu różnych rzeczy ekipy. Aktor, dubler, statysta filmowy Last but not least czyli osoby bez których film często nie może istnieć. Aktor odtwarza rolę, którą została specjalnie dla niego napisana w scenariuszu, a robiąc to postępuje zgodnie ze wskazówkami reżysera. Podobnie statyści, którzy najczęściej stanowią tło całej akcji. Dubler z kolei zastępuje aktora w scenach, w których z różnych względów nie może on wystąpić osobiście. Oczywiście plan filmowy może składać się z większej liczby osób, które są na nim obecne np. drugi oświetlacz, asystenci operatora kamery, scenografii itd. Wszystko zależy od skomplikowania projektu, wielkości planu i tego, ile jest pracy. Czasami wystarczy jeden reżop, a innym razem konieczna jest 50-osobowa ekipa. Co ważne – zwykle wszyscy zmierzamy do tego, by w ramach ograniczonego czasu dnia zdjęciowego, maksymalnie wykorzystać dostępne nakłady i nakręcić jak najwięcej materiału. A dzięki temu, że każda z wymienionych osób wie, co do niej należy, wchodząc na plan filmowy może przez kilka (a nawet nawet kilkanaście) godzin skupić się na jak najlepszym wykonaniu swojej pracy po to, aby Twój film był dopieszczony w najmniejszym detalu.